Waar kwam die spanning vandaan? Je leest het hier.
Daar was hij… de spanning!
Dat het toch nog deze spanning zou brengen, had ik eigenlijk niet gedacht. Ondanks dat ik al 18 jaar bij Steenhuis werk en weet hoe het werkt. Waarom spanning? Je leest het hier.
Het moet wel karakter hebben
Mijn vriend en ik zijn in de fase dat wij samen een huis willen kopen. Een huis dat wel aan wat eisen moet voldoen. Nadat wij allebei één of meerdere keren een huis gekocht en verkocht hebben, weten we heel goed wat we wel, maar zeker ook wat we niet willen. Zo mag er nog best wat op te knappen zijn, moet het wel karakter hebben en moet het “vrij” voelen. En laten we eerlijk zijn, werken bij de makelaar heeft zo zijn voordelen als het aankomt op zien wat er te koop komt… ik zit dichtbij “het vuur”.
Vol vragen weer naar huis
Zo kwam de woning voorbij waarbij wij allebei wel binnen wilden kijken, dus heb ik een afspraak met de verkopend makelaar gemaakt. Het was een oudere woning, met zorg en liefde bewoond dus schoon en netjes, maar zeker ook gedateerd, niet onze stijl en smaak. Om er “ons” huis van te maken, moest er ook wel wat verbouwd worden. Na de bezichtiging gingen wij met een hoofd vol vragen voor onszelf, weer naar huis.
Het weekend bestond uit bedenken hoe het huis in te delen, hoe uit te breiden, waar moet de keuken komen, wat kost het allemaal? Hoe meer wij er over spraken en aan het schuiven en indelen waren, hoe enthousiaster wij werden. Aan de andere kant waren wij het er ook over eens dat wij niet de prijs wilden betalen die werd gevraagd.
Nu komt het wel dichtbij
Maar ja, wat doe je dan. Wat is de volgende stap? Gaan we bieden op de woning, gaan we nog een keer kijken? Als we gaan kijken, nemen wij dan een aankoopmakelaar mee? Ach, dat laatste hoeft toch niet, ik weet toch wel hoe het werkt. Toch voelde dat laatste stukje ineens anders. Nu ging het om iets voor ons, iets waar gevoel een grote rol gaat spelen. En dat is iets waar ik wel naar luister, met als resultaat dat ik Ilse, mijn collega en makelaar, heb gevraagd met ons mee te gaan om ons te adviseren. Het kwam nu toch wel dichtbij en ik merkte dat ik er met andere ogen naar ging kijken, nu het om een huis voor onszelf ging. Een tweede bezichtiging met Ilse werd gepland.
Onze cirkel was rond
Ilse begreep ons en zag wat wij bedoelden als wij het over “ons” huis hadden. In goed overleg en op advies van Ilse hebben wij voor onszelf een prijs aangehouden waar wij een goed gevoel bij hadden. Ook was voor ons duidelijk dat anderen misschien meer zouden bieden, misschien wel de vraagprijs. Als dat zou gebeuren zou het wel even slikken zijn, maar wij hadden ons cirkeltje rond. De prijs aanhouden die voor ons goed voelde, de voorbehouden niet te zwaar maar wel meenemen en accepteren als het huis ons niet gegund wordt.
Ons voorstel werd door Ilse doorgegeven aan de verkopend makelaar en daar was hij…. de spanning! Het verlossende woord kwam de volgende dag… “Helaas, het huis is gegund aan anderen. Andere voorwaarden en een hogere prijs.” Dat was even slikken. Maar wij hadden er goed over nagedacht, voor onszelf kaders gezet en zijn daar binnen gebleven. “Ons” huis komt wel.
Neem die makelaar mee!
Ondanks dat deze aankoop niet is gelukt, ik al 18 jaar bij Steenhuis Makelaars werk, was ik blij met Ilse als aankoopmakelaar. De kennis, het meedenken, de eerlijkheid, het zakelijke / realistische oog. Mijn advies aan iedereen die een huis koopt: neem een aankoopmakelaar in de arm. Ja, een aankoopmakelaar kost geld, maar is er voor jou en denkt met jou mee. Ook als ik niet meer bij Steenhuis zou werken en een huis zou kopen, neem ik een aankoopmakelaar mee!